Vurgu Nedir? Vurgu Türleri Nelerdir?

Bu yazımızda sizlere vurgu ile ilgili bilgiler vererek, vurgu nedir sorusuna yanıt verip, vurgu türleri ile ilgili bilgilerden söz edeceğimizi belirtmemiz gerekmektedir. Vurgu nedir sorusunun yanıtını alalım, ve hemen vurgu hakkında detaylı bilgilerimizi edinelim:
Vurgu nedir? Vurgu türlerine göre, bir kelimenin, hecenin, ya da cümlenin, konuşurken daha baskılı söylenmesine vurgu adı verilmektedir. Vurgu, vurgu tonlama yapılan hece, kelime; ya da cümlenin diğer benzerlerinden daha önemli olduğunu anlatmak adına yapılmaktadır. Şiir için vurgu tonlama yapılıyorsa, bunun, ahengi sağlamak adına gerçekleştirildiğini de belirtmemiz gerekmektedir.
Vurgu türleri arasında yer alan sözcük vurgusunda, bir sözcüğün içerisinde bulunan hecelerden bir tanesinin vurgu tonlaması yapılarak söylenmesine verilen isimdir. Bunun yanında, sözcük vurgusunun, kelimenin anlamını değiştirdiğini de belirtmemiz gerekmektedir. Bunun için şu örneği verebiliriz: ”Be”bek kelimesindeki sözcük vurgusu ilk hecededir, ve İstanbul’un semti olan Bebek için kullanılmaktadır. Be”bek” kelimesinde sonda bulunan sözcük vurgusu ise, küçük, yeni doğmuş çocuğu ifade etmektedir. Türkçe kelimelerdeki sözcük vurgusunun genellikle son hecelerde yapıldığını belirtmemiz gerekmektedir.
Vurgu türleri arasında yer alan bir diğer isim ise grup vurgusudur. Grup vurgusunda, kalıplaşmış olan sözcüklerdeki vurgu tonlamadan söz edilmektedir. Grup vurgusu genel olarak, kalıplaşmış olan sözcük grubunun ilk kelimesinin son hecesine yapılmaktadır. Grup vurgusuna örnek vermek istersek: Ça”nak”kale güzel bir örnek olacaktır. Grup vurgusunun bir diğer örneği ise Aş”kın” gücü olabilir.
Vurgu türlerinden bir başkası ise cümle vurgusudur. Cümle vurgusunda, yüklemden önceki kelimede genel olarak vurgu tonlamanın yapıldığını belirtmemiz gerekmektedir. Cümle vurgusunun yapılması dolayısı ile bazen, yüklemin öncesindeki kelimeler yer değiştirilebilir, ve vurgu tonlama yapılan kelime daha belirgin hale getirilebilir. Örnek vermek gerekirse: Babam eve ”dün” geldi. Babam dün e”ve” geldi. Bu iki birbirinin aynısı olan cümlede, babanın eve dün geldiği vurgulanmakta, ya da babanın dün eve geldiği vurgu tonlama yapılmaktadır.